ارگونومی در کشاورزی
صنایع کوچک امروزه در كشورهاي جهان، صنايع كوچك از جنبه‌هاي مختلف اجتماعي، توليدي و خدماتي در حال نقش‌آفريني هستند. اشتغال‌زايي توسعه‌ي خويش‌فرمايي صادرات توسعه‌ي اقتصادي
بهداشت شغلی در صنايع کوچک در كشورهاي در حال توسعه صنعتي خدمات بهداشت شغلي در اين بخش يا وجود ندارد و يا در پايين‌ترين سطح خود ارايه مي‌شود و هـمواره مقولـه‌اي فراموش شده بوده است. بهداشت شغلي سنتي اصولاً تمايل به تمركز و توجه به كارگران كارخانه‌ها و معادن در مناطق صنعتي شهري داشته و همواره نسبت به مسايل بهداشت شغلي در صنايع كوچك و به ويژه بخش غير رسمي آن جايي كه درصد بزرگي از نيروي كار كشورهاي در حال توسعه صنعتي زندگي و كار مي‌كنند بي‌توجه بوده است.
بهداشت شغلی در صنايع کوچک اين بخش عمدتاً مشمول قانون پرداخت غرامت و ديگر قوانين و آيين‌نامه‌هاي ايمني و بهداشت شغلي نمي‌‌باشد. در بسياري از كشورها، ارگانهاي دولتي مسئول ايمني و بهداشت شغلي اطلاعي از مخاطراتي كه كارگران اين بخش را تهديد مي‌كند ندارند و خدمات بهداشت شغلي دور از دسترس ايشان است. تحقيقات و تجربيات نشان داده‌اند كه كارگران شاغل در صنايع كوچك جمعيتي بي‌بهره از خدمات بهداشت شغلي را تشكيل مي‌دهند.
اين در حالي است كه شرايط كار در صنايع كوچك به‌گونه‌اي است كه احتمال وقوع حادثه، آسيبهاي اسكلتي- عضلاني و مسموميتها بسيار زياد است.
علل و عوامل مشکلات و وضعيت موجود عدم ثبت در مراكز رسمي (McCann, 1996; Glass, 1998; Derlicka and Shahnavaz, 2000) عدم وجود اتحاديه صنفي (Christiani et al., 1990; Glass, 1998; Chen et al., 1999) عدم حمايت قانون (Chen et al., 1999) پراكندگي جغرافيايي (Chen et al., 1999) تعداد بسيار زياد (McCann, 1996; Glass, 1998) نبود قوانين و دستور‌العملهاي ايمني و بهداشتي در اين خصوص (Christiani et al., 1990; Reverente, 1992) محدود بودن سرمايه و درآمد در اين صنايع (Noweir, 1986; McCann, 1996; Glass, 1998) نگرش تمركز بر صنايع بزرگ (McCann, 1996) پايين بودن سطح آموزش و مهارت كارگران و كارفرمايان اين بخش (Noweir, 1986; McCann, 1996; Glass, 1998) اولويت نداشتن در برنامه‌ريزي خدمات بهداشتي (Glass, 1998) ناتواني دولت در تحت پوشش قرار دادن اين صنايع از ديدگاه بهداشت شغلي (Christiani,1990; Derlicka, 2000)
نيازها و راه حلها به منظور حل مشکل بهداشت شغلی در صنايع کوچک، اقدامات می بايست بر روی رفع موانع ذکر شده متمرکز شوند. برخی از راه حلهای پيشنهادی عبارتند از: در اولويت قرارگرفتن صنايع کوچک در برنامه ريزی خدمات بهداشتی دولتی و دوری از نگرش تمرکز بر صنايع بزرگ. طراحی و توسعه ی شيوه های کم هزينه برای ارايه خدمات بهداشت شغلی در صنايع کوچک. بالا بردن سطح آگاهی کارفرمايان و شاغلين صنايع کوچک در زمينه ی مسايل بهداشتی و ايمنی شغلی و ارتقاء مهارت های فنی و حرفه ای ايشان. وضع قوانين و دستورالعمل های ايمنی و بهداشتی در زمينه ی مخاطرات شغلی در صنايع کوچک. نظارت و رسيدگی به اجرای قوانين ياد شده از سوی مراجع و مراکز دولتی متولی ارايه خدمات بهداشت شغلی.
به نظر می رسد که در کشور ما بخش کشاورزی از شرایط مشابهی برخوردار بوده و بنا به دلایل ذکر شده مورد تغافل قرار گرفته است. بدیهی است جنبه های ارگونومیک کار در بخش کشاورزی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. اگر قصد بر بهبود شرایط ارگونومیک در این بخش باشد راه حلهای پیش گفت می تواند موثر باشد.
ارگونومی در کشاورزی کشاورزی یکی از خطرناکترین فعالیتهای صنعتی است که در آن شیوع MSDs بسیار بالاست و ریسک فاکتورهای ارگونومیک بسیار زیادی در آن وجود دارد. با این وجود مطالعات و مداخلات ارگونومیک در آن حتی در کشورهای صنعتی در مقایسه با دیگر بخشهای صنعت بسیار اندک بوده است. این موضوع در ایران نیز مورد بی توجهی بوده است.
شیوع مشکلات در ناحیه زانو نیز قابل توجه می باشد. ارگونومی در کشاورزی بر اساس آمار موجود نزدیک به 45% درصد از بیماریها و آسیبهای شغلی در کشاورزی مربوط به MSDs می باشد که 40% آنها مربوط به ناحیه کمر بوده است. شیوع مشکلات در ناحیه زانو نیز قابل توجه می باشد.
ريسك فاكتورهای اختلالات اسکلتی- عضلانی پوسچر نامطلوب یا ثابت تکرار حرکت اعمال نیرو یا فشار وارده بر اندامهای بدن عدم وجود وقفه استراحت فشار تماسی استفاده از وسایل مرتعش فعالیتهای حمل دستی بار سرما
اجزای برنامه ارگونومی در کشاورزی بررسی مشکل (فعال/غیر فعال) ارزیابی ریسک (تعیین ریسک فاکتورهای MSDs و سطح مواجهه) اجرای برنامه مداخله ای برای بهبود یا اصلاح شرایط ارزیابی اقدامات انجام شده